Baza wiedzy

Echolalia – oznacza odruchowe powtarzanie, usłyszanych słów, zwrotów zdań – może być:
• natychmiastowa
• odroczona.

Prawidłowe kształtowanie się komunikacji w pryzmacie sensomotorycznym powinno zawierać drogę od usłyszenia wyrazu, przez jego zrozumienie, zakodowanie i wypowiedzenie. Całość tej ścieżki oparta jest na przebiegu pęczka łukowatego (wiązka włókien kojarzeniowych).

Jeżeli w stymulacji porozumiewania się małego dziecka pominiemy tę ścieżkę, możemy spodziewać się:

a) echolalii – powtarzania zasłyszanego słowa na drodze odruchu, poza celowym użyciem w pryzmacie rozumienia znaczenia wyrazu;

b) zaburzeń pamięci wyrazu na drodze wzrokowej oraz słuchowej – których konsekwencją jest utrudnienie pozyskania przez dziecko wyrazu żądanego przez siebie, bądź otoczenie.

Jednym z dużych minusów występowania u dziecka echolalii jest stopniowe przechodzenie ze sporadycznej echolalii natychmiastowej, która fizjologicznie może występować w pierwszym okresie rozwoju mowy dziecka, do ciągłego odruchowego, natychmiastowego powtarzania zasłyszanych słów, a następnie do echolalii odroczonej, generującej wypowiadanie całych grup wyrazowych, czy treści zasłyszanych np. z reklam, wypowiedzi rówieśników, wychowawców przedszkolnych, nauczycieli, bajek, filmów (w zależności o wieku dziecka).
Taki proces powoduje blokowanie dziecka na odbiór informacji z otoczenia w pryzmacie ich zrozumienia.