Baza wiedzy

W pracy logopedycznej i neurologopedycznej napotykamy szeroki wachlarz trudności z procesem kształtowania prawidłowej komunikacji. Poniższy artykuł traktuje o trudnościach wynikających z izolowanych, bądź współistniejących, zaburzeń napięcia mięśniowego, na poziomie mięśni wewnętrznych języka oraz mięśni oddziałujących bezpośrednio i pośrednio na mięśnie wewnętrzne języka, a także zaburzeń w obrębie pięter twarzy, w tym w przebiegu rekonstrukcji twarzy, rekonstrukcji języka oraz wad dysmorficznych.

Zaburzenia mięśniowe na poziomie strefy orofacjalnej, w tym zaburzenia w obrębie mięśni wewnętrznych języka, możemy podzielić na związane z napięciem mięśniowym:

• spoczynkowym – obniżonym, bądź wzmożonym(poniższe zdjęcia),

Na zdj. Piotr K.                                                                  Na zdj. Franciszek J.

• do ruchu celowego i w procesie odruchu, w tym odruchu mownego – obniżonym, bądź wzmożonym,

Na zdj. Piotr K.                                    Na zdj. Ewelinka K.                                    Na zdj. Kamil K.

oraz na związane z nieprawidłowościami w budowie języka typu niewykształcenie części mięśni języka, przyrośnięte wędzidełko języka, makroglosje,

Na zdj. Jakub B.                            Na zdj. Iga B-W.

aż do rekonstrukcji mięśniowych, po usunięciu języka, np. w przebiegu choroby nowotworowej, włącznie.

Na zdj. Małgorzata K.

Należy podkreślić, że przy występowaniu zaburzeń w obrębie strefy orofacjalnej, w tym zaburzeń mięśniowych w obrębie języka, oprócz problemów związanych z komunikacją, pacjent najczęściej boryka się z trudnościami przyjmowania pokarmu, jego obróbki w jamie ustnej, pasażu oraz połykania.